donderdag 23 maart 2017

Overbrugging

Weer eens en blog van mij,

Hopelijk kan ik 't nu weer eens vaker gaan schrijven.
Maar 't leven gaat niet altijd zoals we willen, met genoeg verplichtingen en een gezondheid die achteruit ging. Was t niet gemakkelijk om dan ook nog energie te vinden voor m'n blog bij te houden.
En om dan niet nog een verplichting erbij te hebben, besluit ik dan maar om even geen blog te schrijven. Hoe jammer k dat dan ook vindt...

Maar ik kan jullie vertellen dat ik nu weer op de weg naar een betere gezondheid ga,
Heb vorige maand een 3 voudige operatie gehad.
1 een baarmoederoperatie 2 een darmverzakkingsoperatie en 3 een blaasverzakkingsoperatie.
Waarik nu van aan 't revalideren ben.
En voor die gene die dat interessant vinden om te lezen ga ik daar nog een aparte blog over schrijven.

Met mijn polyliefde is nog altijd alles dikke mik! ;)
We zijn nog altijd een paar, ookal is dat de afgelopen maanden ook niet echt makkelijk geweest. Want we hebben door mijn operatie nauwelijks wat tijd samen gehad, daar kijken we weer heel erg naar uit. Maar zo lukt t ook om toch door te gaan samen, hij is een grote steun. En zo laat hij mij echt zien dat wij een relatie hebben die dit aan kan! Dat hij er voor mij is in voor en tegenspoed. Xox

Mijn gezin, ben ik ook zo trots op. Ookal mag ik nu al dik 2 maanden helemaal niks meer doen in 't huishouden doen ze 't nog geweldig samen.

Maar ik zie nu ook wel dat ik toch meer doe dan ik dacht ;)
En dat ik dan misschien toch wel een betere huisvrouw ben dan ik dacht, want anders koste 't mij nu niet zoveel moeite om dingen te moeten loslaten om NIET te mogen doen!!! Grrr wat toch een groot frustratie punt is, en ik nu helemaal snap waarom vele vrouwen weer dingen veel te snel weer gingen doen! Met de complicates als gevolgen...
Dus leer ik nu maar van hun fouten, voordat ik de zelfde zou begaan...
Zo bespaar ik me heeeel wat bloed weet en tranen en pijn ;)

Over een 4 tot 6 weken ziet mijn leven er dan al een stuk beter uit!
Want Heerlijk hoe ik dan al nu mag genieten van alles wat nu dan steeds weer stukje bij beetje elke week weer beter mag gaan, mijn revalidatie.
Dat ik dan straks weer op en op mag genieten van. Leven, met al die heerlijk vooruizichten. Daar put ik nu de kracht uit om door te vechten!
Maar nu ook weer lekker genieten, dat ik nu weer mag knuffelen met m'n man en kinderen.
En zoooo heerlijk na 3 maanden weer een dagje eruit te mogen geweest te zijn naar m'n poly lief.
Wat was dat fijn! Dat we een dag en nacht weer samen mochten zijn.
Nog niet helemaal zoals we zouden willen, maar toch even samen mogen zijn.
Wat Qaulity time. Dat was ons al heel wat waard.

Nu me weer aan t instellen op de komende 6 weken, want 't is allemaal weer wennen wat ik nu mag doen.
Weer dingen voor 't 1e mogen doen, ik voel me dan nu net weer soms dat schoolmeisje wat voor t 1e verliefd is.
Straks na 7 weken denk ik zo als ik weer groen licht krijg, dat daar beneden weer meer mag.
Voel me dan of ik net opnieuw weer helemaal mag beginnen ;)
Want 't voelt nu allemaal zo anders, dat ik me wel nu voorstel hoe dat zou zijn....

Maar dat hoop ik jullie dan wel te vertellen.