Memories.....

Ja, en daar had ik zomaar een afspraak om wat te drinken 

bij m'n vroegere polyliefde.

Was fijn om weer wat te horen, van de man waarmee ik toch een jaar van m'n leven heb gedeeld. 
Opeens ga je weer denken aan die tijd dat ik samen met hem heb door gebracht....
Hij staat ook nog op verschillende foto's van die tijd bij mij.
Gek genoeg, denk ik alleen maar aan de mooie dingen en zo niet aan alle pijn en nare momenten die ik na dat jaar heb gehad.... 
Hij ook niet, was wel een beetje wennen dan zo weer met elkaar face to face te praten.
Het eerste uur wat onwennig, wat bij gekletst en gelachen.
Maar hoe dichter we bij elkaar gingen zitten, hoe vertrouwder 't ging voelen....

Ja, zoveel herinneringen die we delen. 
Maar nu ik weer hem mocht zien, met hem praten.
Hadden we 't erover dat er alleen nog maar mooie momenten waren waar we aan dachten.
Alsof al 't andere als sneeuw voor de zon weg gesmolten was....
Ja....en nu, dachten we.....toen handen elkaar weer vonden....
Hoe ze nog zo naadloos in elkaar passen, mijn vingers tussen de zijne...
Hoe goed 't voelde, toen ik zijn hand weer voelde, strelend over m'n arm voelde gaan.

Toen was 't wel duidelijk dat we nog 't zelfde voor elkaar voelen.
Hoe ik weer verzonk in z'n ogen, toen hij dat tegen mij zei....
Maar weten we dan niet wat je ermee moet ??? 
Want je kent elkaar al dan langer dan die dag.....
Wat is wijsheid ? 
Wat voor gevolgen hebben actie's die je nu zo graag zou willen doen. 

Ik wil hem graag troosten en de moeilijke tijd weer door helpen, die hij nu weer door gaat, door 't eindigen van zijn relatie. 
Maar ben ik de juiste persoon daarvoor ? 
Ik wil hem daardoor niet nog meer pijn aan doen, dus dat hij wat in de war is. Begrijp ik volledig en probeer zo ook weer alle begrip en geduld op te brengen.

Hij was bang dat hij mij weer pijn zou gaan doen, maar gek genoeg hoe moeilijk 't ook klinkt.
Doet hij dat niet. 
Het enige waarmee hij mij in 't verleden dan pijn mee heeft gedaan, is er niet meer te zijn voor mij. Maar te kiezen voor haar volledig monogaam te gaan.

In heel mijn poly bestaan, zal ik 't dan maar noemen, was hij toch wel de man waar ik 't langste een relatie mee heb gehad. 
En gek genoeg als ik van de afgelopen 5 jaar 1 man zou mogen uitkiezen om weer wat mee te mogen hebben, naar al die tijd. 
Met alles wat ik nu weet, dan zou hij dat zijn....
Hij is de man waar ik 't meeste van gehouden heb, ( en nog best wel doe ;) 
waar ik 't beste werd, tot die gene die ik wou zijn! 
Want dat heb ik ook wel gemerkt, dat ik bij elke man weer anders was. 
Dat elke andere man weer wat anders in mij naar boven haalde....
En we zijn niet perfect, Maar als je dan gaat kijken achteraf wie er nu 't beste bij mij zou passen, dan wist ik 't wel! 
Dat is hij.... op meer vlakken dan 1! 

Ze zeggen dat je maar beter spijt kan hebben van de dingen die je wel gedaan hebt, dan  van de dingen die je niet gedaan hebt. 
Want die spijt duurt vaak een heel leven lang..... Wat als ???? 

Maar toch is 't niet zo simpel en eenvoudig. 
Ja, je kent elkaar dus de kaarten liggen nu wel open op tafel. 
Je weet hoe een andere gaat reageren in bepaalde situaties...
Maar, zou een mens dan toch zo kunnen veranderen dat je door gebeurtenissen uit 't verleden nu andere keuzes zou maken ??? 
Of is dat maar Wishfull Thinking.....

Dat zijn een paar vragen die nu door m'n hoofd spelen....
Want wat ik niet er voor over zou hebben, om hem weer in m'n leven te hebben....
Ja, zelfs als alleen vrienden zou ik willen proberen, ookal is dat niet in 't verleden gelukt...
Maar wat moet je er allemaal mee! als je toch niet in de toekomst kan kijken wat er gaat gebeuren.... 
Ik kan ook niet bepalen hoe iemand zou moeten reageren. 
Iemand moet dan beslissingen maken uit eigen beweegreden, anders gaat 't toch fout. 
de waarheid duurt 't langst. 

Even een "wat als" omschrijven, misschien kom ik er dan uit...
Ja en als je straks voor die keuze staat, gaat 't misschien weer helemaal anders....

Maar "wat als" hij nu zou vragen of ik 't nog 1x met hem zou willen proberen....
Want ik was de koning te rijk met hem dat jaar.... 
Maar, dat hij 't niet kan garanderen, dat als hij weer verliefd wordt op een andere...
Dat al die geschiedenis zich weer zou herhalen....
Zou ik 't dan doen, of toch niet.... 
Is een beetje van wat voor prijs wil ik er voor betalen om dan nog een keer zo gelukkig te mogen zijn voor een bepaalde periode.... 
Maar is 't dan al goed om van te voren te weten, dat 't dan helemaal weer verkeerd kan aflopen als hij iemand anders tegen komt.
zo in de trant van ja, je wist 't van te voren dat dit kon gebeuren....
Of ga ik 't dan te panische zitten wachten totdat dat gaat gebeuren....?
Want dat weet ik dus nu nog niet?  
En ik vindt 't al heeeeelemaal lief van hem dat hij aan mij denkt en me dan ook soms vraagt weer op de App hoe t met me gaat ;) 

Ik zit nu nog niet in die situatie, ik vindt dat je pas echt kan zeggen als je er midden in zit!

Want we zeggen ook vaak genoeg tegen mensen waarom we geven, Ik weet precies hoe je je voelt!.....
Maar weten we dat daadwerkelijk ??? 
Volgens mij niet! want elke persoon zit weer anders in elkaar, dus beleeft door zijn eigen achtergrond toch weer anders....

Nu wil ik heeeeeeel graag er ook nog wel zwevende theroiën op los laten, dat 't zou heeft moeten wezen omdat hij nu weer in mijn leven mag zijn. enz....xxx
Maar dat is ook maar Naïef vindt ik. 
Dus is 't weer afwachten hoe 't gaat verlopen...
Misschien weer een les in 't leven, hoe we er nu mee omgaan...
En fouten maken is mensenlijk, een andere de schuld geven nog menselijker ;) 


Maar zo gaat nu wel steeds 't liedje van Barbera Streisand door m'n hoofd.... xxx 

Memories light the corners of my mind

Misty, watercolor memories

Of the way we were

Scattered pictures of the smiles we left behind

Smiles we gave to one another

For the way we were

Can it be that it was all so simple then?

Or has time rewritten every line?

If we had the chance to do it all again

Tell me, would we?

Could we?

Memories may be beautiful and yet

What's too painful to remember

We simply choose to forget

So it's the laughter we will remember

Whenever we remember

The way we were

Xxx....

x