Zo zonder kinderen en nog helemaal monogaam, braaf getrouwd vrouwtje dat de behoefte had om aan iedereen verantwoordelijkheid af te leggen en ze allemaal bevriend proberen te houden. Want toen vond ik 't nog heel belangrijk dat mensen me aardig vonden en wat ze van me dachten. Maar dingen veranderen.
Nu is 't heel simpel, of je vind me aardig, of niet!
Toen ik zwanger raakte van onze 1e dochter en een hele moeilijke bevalling (en de 3 jaar erna) heb gehad, hebben mij veranderd! Toen ik doordat we een hele moeilijke periode in onze leven waren, èèn van die was toen onder andere dat onze dochter een huilbaby was, en ik uit kraambed was gevallen, m'n schouder gekneust en net op dat moment dat je ff een half uurtje alleen was, want zou wel ff gaan rusten. Maar dingen lopen anders in je leven, dan dat je ze soms pland. En een ongeluk komt nooit alleen. of hoe de engelse zo graag zeggen "Missery loves company". Is echt zo heb ik toen wel gemerkt! Was dus ook niet zo vreemd dat ik, toen mn dochtertje 5 maanden was een Burn-out heb gekregen. Ik zat er helemaal door heen. zakte als een plumpudding in elkaar. En dat was 't begin van 't gevecht dat ik heb gevochten voor alles in m'n leven wat me lief was. Waren moeilijke jaren die volgende daarna. Maar ik ben daar sterker uit gekomen!
Was wel heel interresant, vooral omdat 't niet 1 was die avond. maar volgens mij wel 3x. Ook met een oefening die we weer daar deden.
We zaten tegen over elkaar, Ik mocht die man laten zien waar hij mij mocht aanraken. Ja, toen schoot me door 't hoofd "MOET IK MEZELF GAAN AANRAKEN!!!" op dat moment was ik volgens mij bereid iedereen aan te raken, behalve mezelf! Dat was ff een vreemde gewaarwording voor mezelf, want ik dacht toch echt dat ik nu van mijzelf weer was gaan houden???
Maar dat ik mezelf niet wou aanraken. was dus een hele openbaring waar ik nu weer wat mee kan doen. Maar oke, dus met gesloten ogen, lekker rustig op mooie instrumentale muziek. begon ik mijn linkerhand aan te raken zo naar boven over m'n arm, m'n schouder en zo over m'n nek naar de andere schouder. Dan weer met m'n andere hand over m'n andere arm. zo dat ik een route voor hem uit stippelde waar hij zo met zijn hand wel overheen mocht gaan, om zo met mij kennis te mogen maken. En wat denk je?, 't voelde goed!, om mijzelf aan te raken. Om mijzelf de lieve aandacht te geven, die ik andere ook wou geven!
Dat deed me een heel goed gevoel. Wat ik dus vaker dan moet doen!
Mezelf de liefdevolle aandacht geven die ik ook andere graag geef.
Toen 't zijn beurt was, hield ik nog altijd m'n ogen gesloten en genoot van zijn lieve aanraking.
Daarna was 't mijn beurt om naar hem te kijken... Nou dat liet mij ook niet ongeroerd....
Ik had mijn weer een goed uit ziende man uit gekozen ;) en toen bekeek hoe hij mij liet zien, waar ik hem mocht aanraken. Nou dat was zowat overal wel... Wat mij ook een goed gevoel gaf, van hey hij mag mij. Hij vertrouwd mij dat ik hem overal wel mag aanraken. Of hij wil mijn aanraking wel overal. Maar toen besefde ik mij ook, dat 't voor hem er misschien wel net zo lekker uit heeft gezien, toen ik mijzelf aan 't aanraken was.
Ookal was de oefening helemaal niet tantrisch of sexueel van aard bedoelt. Die gevoelens kwamen er zo toch wel een beetje bij mij los.... Maar verder dan een dikke knuffel daarna, dat ik hem lekker overal even lievevol aan mocht raken is niks gebeurt. ;)
Maar weer met een heel liefdevol gevoel of voldaan gevoel, van ff lekker weer m'n knuffelhormoontje bij gevuld te hebben in gezelschap van vrienden. Toen weer met een glimlach op m'n gezicht weer naar huis gegaan. Naar m'n liefdevolle mannetje.
xx van een liefdevol engeltje ;)
