dinsdag 2 oktober 2012

Goodbye my love.....

Ik schrok vandaag heel erg van mezelf....
Want Ik had een heel moeilijk berichtje gestuurd naar hem, om wat dingen nu duidelijk te hebben.
En t antwoord maakte bij alles officeel dat ik t al aan t rechte eind had wat ik dacht....
Ik denk dat ik beter zonder hem kan verder leven, t maakt me kapot dit.... Maar waarom ik t dan nog niet gedaan heb is.... ik wil hem niet pijn doen, ik wil hem niet kwijt... maar dit.
volgens mij ben ik hem al kwijt.....
Dat hij geen aandacht aan meer mij schenkt, dat ik achter hem aan moet lopen als een verdwaalde pup die wat aandacht wil. Dan hebben ze de laatste tijd van die mooie Quotes... zoals


Ik word nu eerder behandelt als een vage kennis, dan als een goede vriend.
Maar ik probeer voor hem een goede vriend te zijn in zijn moeilijke tijd.
Maar hoelang hou ik dit nog zo vol, als ik zo behandelt wordt, dat ik t gevoel heb dat ik steeds aan de kant gezet word als een paar versleten schoenen.

Maar toen t officeel was dat hij niet meer met mij onze danscursus wou afmaken maar dat hij met haar verder onze danscursus afmaakt, zonder t mij te zeggen. zonder t mij te vragen of t goed is.... Er is geen wij meer...... ik moest er naar vragen.... na weken van onzekerheid, dat je gek maakt.....
de manier waar op t gegaan is al met al.... ben ik niet de enige die dat niet netjes vond, en dat is dan nog volgens een paar vrienden heel keurig uit gedrukt.

Maar op t laatst dat hij mij een kusje stuurde terug via de What's App. Dat deed mij toen zooooveeeel PIJN!!! dat ik in tranen uitbrak, een stroom vloet aan tranen over viel mij. Er knapte wat in mijn hoofd op dat moment.
Wat misschien lief bedoelt was, kwam aan als een mes in mijn hart dat met dat moeilijke nieuws nog een keer flink werd om gedraaid!!! van Nee, meneer op zo'n manier niet!!! Nee niet meer!!! ik kan t niet meer!!!. Ik had hem bijna een berichtje er achteraan gestuurd van "Goodbye my love"

Wat ben ik dan blij dat ik Hub heb in mijn leven, mijn lieve Echtgenoot, Soulmate, Beste Vriend, Vader van mijn kinderen, Lover en nog zoveel meer 
betekend hij voor mij. 

Want als ik hem niet had, Had ik mezelf niet zo kunnen opvangen, door zijn liefde en toewijding heb ik mezelf kunnen redden van mijn ondergang. Want ik ben dan rigoureus ...
ik doe dan wat ik moet doen en dat was even schrikken vandaag, want vandaag was dat niet mooi geweest!! Ik had 1e gezorgd dat mijn meiden goed waren op gevangen omdat ik wat MOEST doen!
Dus denk ik Hub gebeld van t werk. Maarja als ik Hub niet in mijn leven had, dan een vriend of vriendin. Die hun opvingen, want ze hadden nu toch even niets gehad aan zo'n moeder die wat geknapt was in haar hoofd. Die niet meer door wou leven vandaag... want t is nu officeel en echt, Ik moet zonder hem door leven en dat doet op dit moment zoveeeeel PIJN!!! dat ik naar een inrichting of mn huisarts was toe gereden en dat ik daar had Ge-Eist had dat ik opgenomen werd in een inrichting, want anders deed ik mezelf wat aan!!! en ik weet van mezelf dat ik t nog doe ook!!! daar ben ik dan zo bang van..... daar had ik ze dan ook echt van overtuigt!!! want anders was er een heel mooi kanaal waar ik dan zo met mn auto gemakkelijk in had kunnen rijden....

Maar waarom ik dat vanmiddag niet heb gedaan is, dat ik mijn lieve man en alles in t leven, van t werk moest halen om naar de huisarts te brengen, samen met ONZE dochters.... en zo heb ik me met hem erbij in gedachte mezelf bij elkaar kunnen rapen, en trillend op mn benen jacie uit bed gehaald en samen met isa erbij  hebben wij papa van t werk gehaald. t spookt me nog altijd door t hoofd. Dat ik dan echt zo rigoureuze was geweest. Maar dan had ik gewoon ff geen andere oplossing gezien...... Hub's liefde voor mij heeft mij echt gered vandaag. En daar wil ik je heel erg voor bedanken mijn schat xXx want soms red ik t gewoon niet zonder jou.... Ik hou van jou, meer dan dat je ooit zou weten hoeveel.... xXx More than word can say. xXx

xXx Your forever loving Angel xXx Die jou heel hard nodig heeft in mijn leven...